Kim bu hak arayan Eski Uzman Çavuşlar?

Bu gün bu yazıyı yazarken kendimi bir an olsun onların yerine koydum. Seslerini duyurmak ve hak arama mücadelelerinde yanlarında olup dik duruş sergilemek gerektiği kanısındayım.

Eski Uzman Çavuşlar aileleriyle birlikte haklarını arıyor, atanmak istiyorlar. Anladığım kadarıyla canları pahasına vatanın her köşesinde soğuk, sıcak demeden günlerce aylarca ailelerinden uzak kalmış çocuklarını aylarca öpüp koklayamamış vatan evlatları bunlar.

Ailevi veya mobbing baskıları sebebiyle kendi isteğiyle sözleşmesini veya sağlık sorunları sebebiyle TSK tarafından sözleşme feshi gerçekleştirilen eski Uzman Çavuşlar, Devletin kendileri için düzenlediği 3269 sayılı yasayla kendilerine tanıdığı kamu kurum ve kuruluşlarına memur olarak atanma hakkından yararlanmak istiyorlar. Benim kanaatimce bana göre bu kadar fedakârlık gösterdikten sonra en büyük hakları kamu kurum ve kuruluşlarına memur olarak atanmaları.

Aslında Kanunları var, amma ve lakin kanundaki bazı hükümler nedeniyle atamalar Referans ve inisiyatif ile yapılmakta. Referansı olmayan binlerce eski Uzman Çavuş, kamu kurumlarına atanamıyor, hak kaybına uğruyorlar. Kamuya referans veya inisiyatif olmadan, Devlet aracılığıyla atama istiyorlar. Sözün kısası bizi devlet baba atasın referans veya inisiyatif olayı ortadan kalksın diyorlar.

Özel sektörde iş bulabilenler şanslı ya bulamayanların hali ne olacak. Yıllarca Devletin sınırlarını korumak için canlarını ortaya koyan deyim yerinde ise kelle koltukta dağ tepe demeden karda buzda bizler sıcacık yataklarımızda rahat uyuyalım diye gecesi gündüzü birbirine karışmış vaziyette görev yapan bu insanlara öncelikle bizim ve dolaylı yoldan birilerinin vefa borcu yok mu?

Sorular tren katarı misali çoğaldıkça çoğalıyor. Çözüm için taşın altına birilerinin elini değil gövdesini koyma vakti gelmedi mi sizce?

Haydi, hep beraber onların sesi olalım haklı davalarına destek olalım. Eski insanlar ne kadar yerinde söylemişler. “ Bir elin nesi var iki elin sesi var”